پایگاه خبری اینتلیجنس ریویو تحلیل کرد: چرا صنعت خودروسازی ایران برای روسها جذاب شد؟
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۵۸۵۹۴
به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری اینتلیجنس ریویو، بخش خودرو روسیه در پی وضع تحریمهای غرب علیه این کشور که صادرات قطعات و لوازم خودرو از اروپا به این کشور را ممنوع کرده فرو ریخته است. ایران که سالهاست تحت تحریمهای غرب قرار دارد اکنون برای کمک به روسیه وارد عمل شده تا این کشور بتواند خطوط تولید خودرو خود را دوباره راهاندازی کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحریمهای شدیدی که در ماه مارس امسال بر روسیه اعمال شده است تولید خودرو در این کشور را متوقف کرده است. صنعت خودرو روسیه به واردات قطعه از اروپا وابسته است که به دلیل تحریمها نمیتواند این قطعات را وارد کند. ایران برای چندین دهه است که با تحریمها از سوی آمریکا و اروپا روبروست اما با وجود این تحریمها موفق شده است صنعت خودروسازی بزرگی را راهاندازی کند که نیازهای داخلی را برطرف میکند. این صنعت بسیار خوشحال خواهد شد که بتواند به صنعت خودرو روسیه کمک کند.
در پی جنگ اوکراین صدها شرکت خارجی روسیه را ترک کردهاند اما هیچ بخشی بیشتر از خودروسازی در این کشور آسیبندیده است. شرکت آوتوواز تولیدکننده خودروهای لادا تقریباً با توقف تولید مواجه شده است. این شرکت تحت مدیریت شرکت رنو فرانسه فعالیت میکرد که ماه گذشته این کشور را ترک کرد. بیشتر قطعات پیشرفته مورد نیاز لادا از اروپای غربی وارد میشد. این قطعات اکنون وارد نمیشود و جایگزینهای معدودی برای این کار در دسترس شرکت روسی قرار دارد.
بیش از نصف خودروهایی که در سال ۲۰۲۱ در روسیه فروش رفته است توسط ۱۶ شرکت اروپایی عرضه شده است. این مسئله وابستگی بخش خودرو روسیه به اروپا را نشان میدهد. کل خودروهای فروش رفته در روسیه طی این سال ۱.۶۷ میلیون دستگاه بوده است. روسیه پنجمین بازار بزرگ خودرو جهان محسوب میشود. یکپنجم کل فروش جهانی رنو مربوط به این بازار بوده است. و اکنون یکشبه تقریباً همه شرکتهای خارجی چمدانهای خود را بستهاند و رفتهاند. در ماه میفروش خودرو در روسیه ۸۴ درصد کاهش یافت و تولید خودرو در این کشور تقریباً متوقف شده است. در ماه ژوئن تنها ۳ هزار دستگاه خودرو در این کشور تولید شد.
روسیه همواره ایران را به عنوان متحد بالقوه خود در شرایط رویارویی با غرب تلقی کرده است. مسکو حداقل از سال ۲۰۱۴ خود را برای جنگ اقتصادی غرب آماده کرده است. در آن سال کریدور حمل و نقل شمال جنوب راهاندازی شد تا اگر اروپا مسیرهای تجاری خود را بر روی روسیه ببندد این کشور از طریق آبهای خلیج فارس به بازارهای جهانی دسترسی داشته باشد.
اما تحریمها شدیدتر شدهاند و همه چیز را شامل شدهاند. حتی در بخشهایی مثل خودرو که رسماً تحریم نشدهاند نیز شرکتهای خارجی خاک این کشور را ترک کردهاند. دولت پوتین تلاش فوقالعادهای را برای سرپا نگه داشتن اقتصاد روسیه صرف کرده است. البته تحریمها علیه روسیه یک مسئله صرفاً غربی است و سایر کشورهای جهان با آن همراهی نکردهاند و به روابط تجاری خود با روسیه ادامه میدهند.
ایران، چین و برخی کشورهای دیگر گفتهاند جای خالی شرکتهای غربی را پر میکنند. چین صادرات به روسیه را افزایش داده است و به بزرگترین شریک تجاری روسیه تبدیل شده است. برندهای ایرانی عمدتاً در روسیه ناشناخته هستند اما تخصص و تجربه ایران در کار کردن زیر بار تحریمها مورد توجه روسیه قرار گرفته است. بهویژه روسها متعجب هستند که چگونه شرکتهای خودروساز ایرانی توانستهاند به سرعت قطعات خودروهای پژو، سیتروئن و رنو را در داخل مهندسی معکوس کنند و بسازند.
ورود ایران به بازار خودرو روسیه
در هفتههای اخیر خبرهای زیادی در مورد ارسال تولیدات ایران خودرو، سایپا و شرکتهای کوچکتر ایرانی به بازار روسیه منتشر شده است؛ تولیداتی که با سرمای روسیه سازگار هستند.
ایران خودرو و سایپا پیشتر هم تولیداتی را به بازارهای شمالی صادر کردهاند اما موفقیت چندانی نداشتهاند. بر اساس دادههای آژانس اتواستات روسیه تا اول جولای امسال تنها ۱۰۴۰۰ خودروی تولیدی ایران خودرو در روسیه درحال تردد بوده است. این خودروها عمدتاً سمند بودهاند که در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ تولید شدهاند. این رقم در مقایسه با فروش ماهانه ۱۰۰ هزار خودرو در روسیه بسیار ناچیز است.
تولید سمند قرار است در ایران متوقف شود. این خودرو بیش از دو دهه است که در این کشور تولید میشود. تحریمها ایران را مجبور کرده است که تولید این خودروی قدیمی را به دلیل فقدان تحقیقات و سرمایهگذاری در مدلهای جدید و نبود کمک خارجی ادامه دهد.
۳۴ درصد خودروهای ایرانی که به روسیه صادر شدهاند در منطقه فدرال مرکزی روسیه، ۲۶ درصد در منطقه ولگا و ۱۸ درصد در اورال فعالیت دارند و کلاً ۷۸ درصد خودروهای صادراتی ایران خودرو به روسیه به مقصد این سه منطقه بوده است.
ایران که اکنون خودروهای جدیدی را روانه بازار کرده است و در این زمینه از همکاریهای خود با پژو پیش از تحریمها بهره گرفته است گزینه خوبی برای صنعت خودروسازی روسیه محسوب میشود. هر دو کشور که با تحریم مواجه شدهاند مجبور شدهاند حقوق مالکیت معنوی بینالمللی را نادیده بگیرند. نمایندگانی از ۲۱ شرکت ایرانی در نمایشگاه بینالمللی مسکو شرکت کردهاند و ۹۹ قطعه خودرو و تجهیزات آن را به نمایش گذاشتهاند.
این نمایشگاه فرصت بسیار خوبی برای شرکتهای ایرانی است که در غیاب شرکتهای اروپایی ظرفیتها و قابلیتهای خود را برای بازار روسیه به نمایش بگذارند.
یک فعال خودروسازی در ایران با اشاره به این موضوع گفت: هدف اصلی ایران از شرکت در این نمایشگاه برقراری همکاریهای بلندمدت با صنعت خودرو روسیه است. همچنین ایران خودرو جدیدترین خودرو خود به نام تارا را در این نمایشگاه عرضه کرده است تا سلیقه مصرفکنندگان روسی را محک بزند.
وی گفت هدف ایران خودرو برای ورود دوباره به بازار روسیه کاملاً استراتژیک و برنامهریزیشده است. ما از دو سال گذشته مطالعات، برنامهریزی و مذاکراتی در این زمینه انجام دادهایم و هماکنون در مرحله رسیدن به توافقات خوبی هستیم که در صورت به نتیجه رسیدن اعلام خواهد شد.
ایران خودرو جدیدترین محصول خود را با نام ری را معرفی کرده است که بر پایه مدل پژو ۲۰۰۸ قرار دارد. این خودرو مدل کلاسیک لادا ریوای روسیه را به یاد میآورد که در شوروی سابق تولید میشد.
همچون ایران خودرو تولیدات شرکت آوتوواز نیز بر پایه تکنولوژی رنو قرار دارد و این مسئله میتواند حلقه اتصالی بین این دو خودروساز باشد و این که همکاریهای آنها یک طرفه نخواهد بود. آوتوواز پیشنهاد ارائه قطعات موتورهای رنو را به سایپا مطرح کرده است. سایپا موافقت کرده است بلوکهای موتور لادا را برای ازسرگیری تولید یک مدل خودرو رنو در ایران خریداری کند. قرار است خودروهای آل ۹۰ تولیدی در ایران به موتور لارگوس لادا مجهز شود.
تولیدات مشترک ایران و چین به روسیه میرود؟
تاریخ طولانی ایران در برقراری شرکتهای سرمایهگذاری مشترک با خودروسازان چینی نیز یکی دیگر از انگیزههای روسیه برای مراجعه به صنعت خودرو ایران است. روسها به تکنولوژی پیشرفته چین برای راهاندازی صنعت خودرو خود نیاز دارند.
چین تاکنون دو کارخانه تولید خودرو در روسیه راهاندازی کرده است و شرکت چری در حال مذاکره برای تولید خودروهای جدید در این کشور است. چری در سال ۲۰۲۱ بالغ بر ۴۰۸۷۴ خودرو در روسیه فروخت و برای توسعه فعالیتهای خود قرار است خطوط تولید قطعات خودرو در این کشور را راهاندازی کند.
صنعت خودرو چین با وجود این که در بازار اروپا شناخته شده نیست اما ۲۰۰ شرکت خودروساز در این کشور فعال هستند که هر نوع خودرویی را که تصور کنید تولید میکنند. با خروج شرکتهای اروپایی از بازار روسیه شرکتهای چینی به سرعت در حال جایگزینی آنها هستند.
در سالهای اخیر تولیدکنندگان خودرو چین مثل چری شرکتهای سرمایهگذاری مشترک با ایران تشکیل دادهاند. در این راستا یک کارخانه ۳۷۰ میلیون دلاری در شمال ایران تأسیس شده است. باید دید آیا شرکتهای چینی از پایگاههای تولیدی خود در ایران برای صادرات خودرو به روسیه استفاده خواهند کرد یا نه. اما در هر حال باید گفت همکاری بین سه کشور ایران، روسیه و چین رو به پیشرفت است و این پدیده به ضرر شرکتهای غربی است که بازار روسیه را ترک کردهاند.
منبع: الف
کلیدواژه: خودرو در این کشور خودرو در روسیه تولید خودرو ایران خودرو بازار روسیه خودرو روسیه راه اندازی صنعت خودرو تحریم ها شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۵۸۵۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا نفوذ روسیه در قفقاز جنوبی کاهش یافته است؟
به گزارش خبرآنلاین عرب نیوز در تحلیلی نوشت: آیا قفقاز جنوبی به خاورمیانه جدیدی تبدیل شده است یا به میدان بازی ثانویهای برای منافع ژئوپلیتیک خاورمیانه تبدیل شده است؟ تحلیلگران اغلب از پرونده سوریه برای پیوند هر دو منطقه استفاده می کنند. ما در هر دو موضوع همان بازیکنان را مشاهده میکنیم: ترکیه، روسیه، ایران و در پس زمینه، اروپاییها و ایالات متحده. با این حال، آنچه که به عنوان «خاورمیانه جدید» توصیف میشود، رابطه جدید شکل گرفته بین روسیه و ترکیه است.
پس از بحران قره باغ و پیامدهای جنگ اوکراین، یک تغییر ژئوپلیتیکی بزرگ رخ داده است. ارمنستان، آذربایجان و گرجستان اکنون حضور جهانی قویتری دارند و به طور فعال به دنبال تغییر استراتژیهای سیاست خارجی خود از نفوذ روسیه هستند. آذربایجان روابط خود را با ترکیه، اسرائیل و اتحادیه اروپا تقویت کرده و ارمنستان که از حمایت روسیه ناامید شده است، به وضوح تعامل خود را با اتحادیه اروپا و به ویژه فرانسه گسترش داده است. همچنین، ارمنستان به دنبال گسترش روابط نظامی با هند است. گرجستان نیز با آشفتگی داخلی مواجه است و به دنبال تقویت روابط خود با ایالات متحده، چین و اتحادیه اروپا است.
بسیاری از تحلیلگران معتقد هستند که در دوران پس از جنگ اوکراین، نفوذ روسیه در این منطقه کاهش داشته است و ترکیه، کشوری است که بیشترین سود، به ویژه از طریق اتحاد با آذربایجان، را از وضعیت فعلی این منطقه برده است.
با این حال، آیا این وضعیت برای مدت طولانی تداوم خواهد داشت؟ آیا ارتش روسیه آنقدر بر جبهه اوکراین متمرکز است که در این منطقه حیاتی برای مسکو زمین بیشتری را از دست دهد؟ اگر این فرضیه درست باشد، اثرات این مهم به سایر کشورها و مناطق تحت نفوذ روسیه مانند آسیای مرکزی گسترش خواهد یافت.
به نظر میرسد این فرضیه درست نباشد. اگر وضعیت فعلی این منطقه با اتفاقات سال ۲۰۰۸ گرجستان مقایسه بشود، مشاهده میشود که روسیه به راحتی شکست نخواهد خورد. با وجود اینکه مسکو قادر به حفظ منافع خود در آنجا بود، ارتش را به آن منطقه گسیل کرد. روسیه نیروی غالب در این منطقه است. این کشور به عنوان دومین قدرت نظامی جهانی رتبه بندی شده است و مجموعه گستردهای از داراییهای نظامی خود از جمله بزرگترین نیروی تانک و یکی از بزرگترین زرادخانه های هستهای را حفظ کرده است. بر اساس بررسیهای نظامی، مسکو با بیش از ۱.۳۲ میلیون پرسنل نظامی فعال و طیف گستردهای از قابلیت های از زمین به هوا به دریا حضور قابل توجهی در صحنه جهانی دارد.
از سوی دیگر، ترکیه هشتمین ارتش قدرتمند جهان را دارد اما ارتش این کشور به خوبی مدرن شده و گسترش قابل توجهی داشته است. با تمرکز بر پیشرفتهای تکنولوژیکی و اعتماد به نفس، نیروهای مسلح ترکیه با داشتن مجموعه ای متنوع و پیچیده از سخت افزار نظامی و یک صنعت دفاعی قوی به یک بازیگر کلیدی در ناتو و فراتر از آن تبدیل شده اند.
روسیه هنگام تمرکز بر قفقاز، حضور نظامی استراتژیک خود را به ویژه در مناطق آبخازیا و اوسیتیا جنوبی حفظ میکند. در آبخازیا، پایگاه نظامی هفتم روسیه میزبان حدود ۴۵۰۰ پرسنل است، در حالی که پایگاه نظامی گارد چهارم اوسیتیا جنوبی میزبان حدود ۳۵۰۰ پرسنل است. علاوه بر این، روسیه دارای پایگاه نظامی ۱۰۲ در گیومری ارمنستان و پایگاه هوایی ۳۶۲۴ در فرودگاه Erebuni در نزدیکی ایروان است که تعداد پرسنل آن از ۳۲۱۴ تا ۵۰۰۰ نفر تخمین زده شده است. این پایگاهها نقش مهمی در نفوذ روسیه دارند. در همین حال، ترکیه هیچ پایگاه نظامی رسمی در منطقه قفقاز ندارد. با این حال، این کشور همکاری نظامی نزدیک با آذربایجان، از جمله تمرینات نظامی مشترک و توافقنامه های دفاعی را حفظ میکند. این مشارکت به ویژه در طول درگیری قره باغ آشکار بود، جایی که حمایت ترکیه نقش مهمی در پیروزی باکو در درگیریهای پیش از سپتامبر ۲۰۲۳ ایفا کرد، زمانی که کنترل کامل منطقه مورد مناقشه با ارمنستان را به دست آورد. حضور نظامی ترکیه در منطقه بیشتر به اتحاد و حمایت استراتژیک مربوط می شود تا پایگاه های فیزیکی.
از بسیاری جهات، ما امروز در یک مقیاس بزرگتری از عواقب جنگ گرجستان در سال ۲۰۰۸ زندگی میکنیم .این یک پیچ و تاب جالب است زیرا ترکیه برای روسیه همان استراتژی روسیه را برای ایالات متحده در میادین مختلفی چون سوریه و آفریقا اعمال میکند. هر دو کشور به دنبال جلوگیری از درگیریهای مستقیم هستند و یک روش عملیاتی پیدا کرده اند که مقابله غیرمستقیم را با همکاری در عرصههای دیگر ترکیب میکند. ما باید به یاد داشته باشیم که این منطقه از لحاظ تاریخی یک میدان نبرد برای قدرت های امپراتوری، از جمله امپراتوری عثمانی، ایران و روسیه بوده است. به همین دلیل است که با گسترش احتمالی جنگ در اوکراین، مقایسه وضعیت قفقاز جنوبی با خاورمیانه مناسب نیست. در عوض، ما باید جنگ روسیه و ترکیه در قرن نوزدهم را به یاد داشته باشیم. این جنگ در قفقاز انجام شد. یک چیز روشن است: نفوذ روسیه در یک چشم بر هم زدن کاهش نخواهد یافت، به ویژه که مسکو با افزایش چشمگیر ظرفیت نظامی صنعتی خود اکنون اقتصاد جنگی دارد.
۳۱۱۳۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902311